وصیت‌نامه رابین ویلیامز
رابین ویلیامز را می‌توان گل سرسبد کلکسیون بازیگران برتر اسکار دانست که در هر نقش آنقدر صمیمیت به خرج می‌داد که ما به عنوان یک بیننده آنرا بطور کامل به عنوان یک واقعیت قبول می‌کردیم. حالا که در کوچه باغ آثار ویلیامز قدم می‌زنیم با تمام وجود برای خنده‌هایش و برای صورت معصوم و کودکانه‌اش دلتنگ می‌‌شویم.
بله من رابین ویلیامز هستم. یک کمدین و یک بازیگر که هزاران نکته و جواب و لطیفه در آستین دارم، با شما در لحظه لحظة زندگی خندیدم، گریه کردم و لحظه‌های نابی را برایتان به تصویر کشیدم ولی حالا که نیستم می‌خواهم بدانید من رابین ویلیامز برندة 63 سالة جوایز متعدد سینمایی با تمام عناوینم مثل شما یک انسان هستم. انسانی که نفس می‌کشید، راه می‌رفت، خرج می‌کرد و خرج می‌تراشید و اشتباه می‌کرد.
می‌خواهم که علت و سبب مرگ مرا فراموش کنید و تنها و تنها مرا با فیلم‌هایم به خاطر بیاورید: به شکل دکتر متعهد فیلم بیداری، به شکل دلقک فیلم اسباب‌بازی‌ها، به شکل مرد بازیگوش فیلم جومانجی و یا دانشجوی عجیب و غریب فیلم پچ آدامز و یا حتی پیرزن خوش قلب فیلم داوت فایر… .
روح من در تمام این فیلم‌ها جاریست و تا ابد با شما همراه خواهد بود. اکنون دوست دارم مرا در آسمان خانة‌تان به هر نقشی که دوست دارید با یک لبخند تصور کنید.
من رفتم علت رفتنم مهم نیست، اینکه کجا و چگونه رفتم هم مهم نیست اینکه توانستم لحظه‌ای کوچک از زندگی شما را با ورود خود پر کنم برایم کافیست. از شما سپاسگزارم، از شما متشکرم که همیشه و همه جا مهربانیتان را به من هدیه داده‌اید.
«رابین ویلیامز»